Όσο πλησίαζε προς το σπίτι των βράχων έκανε όλο και πιο διστακτικά βήματα. Μέσα της γινόταν μια μεταστροφή που μόλις είχε αρχίσει να την καταλαβαίνει. Σε ολόκληρη τη ζωή της πίστευε ότι οι άνθρωποι κάνουν τον τόπο, πως ένα μέρος χρωματίζεται, επιθυμείται, αγαπιέται ή το αντίθετο από τους ανθρώπους που το κατοικούν. Η αίσθηση που είχε τώρα ήταν διαφορετική: μήπως τελικά ο τόπος κάνει τους ανθρώπους; Μήπως τα συναισθήματα ή ακόμη και η μοίρα όλων δεν είναι άσχετη με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν; Αλλιώς πώς θα μπορούσε να εξηγήσει το δέος που σχεδόν ένιωθε πλησιάζοντας εκείνο το ξεδοντιασμένο, χωρίς οροφή και πορτοπαράθυρα κτίσμα που οι τοίχοι του είχαν διαφυλάξει τόσα και τόσα μυστικά; Στα αυτιά της ηχούσαν ακόμη τα λόγια της θείας της: "Φοβάμαι τις μνήμες που κουβαλούν τα ντουβάρια"... Μόνο που εκείνη δεν ήξερε αν φοβόταν πραγματικά ή αν είχε απλά επηρεαστεί από τον φόβο των άλλων σχετικά με το συγκεκριμένο κτίριο. Γιατί μέχρι κι ο φόβος, αυτό το κραταιό συναίσθημα του ανθρώπου, είναι μεταδοτικό ή ακόμη και κληρονομικό... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Χρήστος Φλουρής γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του τη Θεοδώρα και το Γυμνάσιο και Λύκειο στο Πέραμα Μυλοποτάμου. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Instituto Universitario Orientale στη Νάπολη της Ιταλίας. Ζει και εργάζεται στη Σπάρτη και είναι παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών. Από τις εκδόσεις Χαραμάδα κυκλοφορεί η ποιητική του συλλογή «Ενδόμυχα», από τις εκδόσεις Ανάτυπο το μυθιστόρημα «Marea» και από τις εκδόσεις Διόπτρα το μυθιστόρημα «Χάρτινες μνήμες». Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα «Ιφιγένειες» και «Σπίθα» καθώς και η ποιητική συλλογή «Σχεδόν Αθόρυβα». Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφορεί το μυθιστόρημα «Υπόθεση Μανδραγόρας».

